EU-arbeidsmigranten in de MRE: van zorg naar sturing

Wat betreft het thema werken heeft dit onderzoek opnieuw laten zien dat de inzet van
internationale arbeidsmigranten vanuit een economisch perspectief naast kansen ook
aanleiding geeft tot ongewenste praktijken en misstanden. Als het gaat om wonen is de
algemene conclusie dat de organisatie van goed georganiseerde en kwalitatief goede
(flexibele) huisvesting voor arbeidsmigranten niet goed van de grond komt. Onder meer
omdat voorzieningen onvoldoende aansluiten op de feitelijke (flexibele) huisvestings- en
arbeidspatronen van arbeidsmigranten. Voor participatie is weinig beleidsmatige aandacht.
Er is echter wel behoefte en belang om dit thema op de agenda te zetten.

Dit onderzoek laat zien dat er in de MRE kennis, visie, ervaring en een samenwerkingsstructuur
is ten aanzien van arbeidsmigratie. De vraag is echter of er echt sprake is van een
gedeelde visie en urgentie. Het lijkt erop dat niet overal voldoende eigenaarschap wordt
genomen en daadkracht wordt getoond. Als het gaat om de uitvoeringspraktijk dan lijken
gemeenten sterk incident gedreven; ze gaan pas iets doen als er een concrete vraag op tafel
komt. In die zin zijn zij over het algemeen niet proactief. Het vraagstuk wordt ook onvoldoende
integraal opgepakt, maar als een vraagstuk dat vooral (uitsluitend) wonen betreft.
Daarnaast lijken gemeenten onvoldoende gericht op kansen (economie), vragen en oplossingen op langere termijn.

De algemene aanbeveling is om de gemeentelijke rol te verstevigen,
subregionale samenwerking op maat te concretiseren en de grote kaders op MRE-niveau
in te richten, evenals het delen van kennis. Daarnaast hebben we concrete aanbevelingen
geformuleerd die zowel beleidsmatig van aard zijn, de uitvoeringspraktijk betreffen
en die gaan over communicatie en participatie.